هجر آهي وفائون کائي ٿو،
درد آهي دوائون کائي ٿو.
آخري حل اهو ئي نڪتو بس،
موت ساريون شفائون کائي ٿو.
منهنجي اک جو ڏسڻ صفا پاڳل،
هن جون ساريون ادائون کائي ٿو.
ڇو ڀلا هي چريو نٿو سڌري،
توڙ کان ئي سزائون کائي ٿو.
يار آهي تڏهن ته منهنجون سڀ،
جي ملن ٿيون گلائون کائي ٿو.
•