ڳوڙهو ڳوڙهو ٿي ته ڇڻي پيو،
درد اڃان ڀي ساھُ کڻي پيو.
تاسو هوندي پوءِ ڀي ڏِس تون،
ٿر جو منظر خوب وڻي پيو.
ڪونه ٿڪي ٿو عرش تڪيندي،
ويٺي ويٺي ڪجهه ته ڳڻي پيو.
ريزه ريزه روح ٿيو آ،
عشق جي پو ڀي هام هڻي پيو.
سار جي تسبيح سوري سوري،
ڪهڙا منڊ اڃان به مڻي پيو.
¨