نه رستو نه منزل نه ئي راھَ باقي،
ٽنگيل آ اوهان ۾ اڃان ساھ باقي.
بدن هي ڀُريو ۽ ڇڻيو سور ۾ آ،
سُڪي ياد ۾ ٿيو صفا پاھ باقي.
وڙهون ٿا ڇڄون ٿا اسان ڀاڪرن ۾،
ڪڏهن شال پرچون رهي ٺاھ باقي.
پٽي ڪجهه مون ڌاريا ڪڍيا پاڻ ٻاهر،
اڃان غير وارو رهيل لاھ باقي.
نه تو آ ڪنايو اسان جي سڏن کي،
مري هڪ هينئين ۾ ٽڪيل آھ باقي.
•