تو مٿان جي وارجي پئي هي حياتي،
ڀل کڻي پو هارجي پئي هي حياتي.
مان وچن پنهنجا نڀائڻ ٿو گهران اڄ،
شل ڪٿي بس پارجي پئي هي حياتي.
مون آ ڀوڳيو درد سان ڪافي گهڻو بس،
تنهنجي ٻانهن گهارجي پئي هي حياتي.
هي بدن پيو ٿو ٻري ڀڙڪا ڪري ڄڻ،
روز نئي سر ٻارجي پئي هي حياتي.
روز ڇو ظالم ٻڌا! ’آزاد‘ جي ھت،
تنهنجي قدمن مارجي پئي هي حياتي.
•