جڏهن کان راڄ راڻي ٿي وئي آ،
اسان جي دل نماڻي ٿي وئي آ.
پڇين ٿو زندگاني جي حقيقت،
اها ڄڻ ڪا ڪهاڻي ٿي وئي آ.
ڏئي هر روز ٿي هُو سور مونکي،
لڳي ٿو هو سياڻي ٿي وئي آ.
اوهان جي ياد ۾ گهاري حياتي،
رڙي جندڙي به ساڻي ٿي وئي آ.
اڇن وارن وڪوڙيو آ اچي هاڻي،
جواني لوڻ پاڻي ٿي وئي آ.
مري ’آزاد‘ ٿي ويا هون اسين جاني،
اسان جي اڄ پڄاڻي ٿي وئي آ.
•