گلاب چونڊيم ته خار اٽڪيا،
اوهان جا نخرا ۽ آر اٽڪيا.
محبّتن ۾ رسڻ ۽ پرچڻ،
لڳي ٿو ننڍڙا ڪي ٻار اٽڪيا.
اوهان پري جو ڪيو اسان کي،
هتي پو ماڻهو هزار اٽڪيا.
چمڻ جو چاهيم اوهان جا ڳلڙا،
گهڙي گهڙي ٿي هي وار اٽڪيا.
رقيب سارا ڏسي کليا پئي،
اسان سان پنهنجا ئي يار اٽڪيا.
اوهان پڄاڻان اسان رناسين،
ڇپر اکين جا ٿي تار اٽڪيا.
•