منهنجي دل جا نازڪ رستا،
تنهنجا پٿر پير الا ڙي.
ڊڪندي ڊڪندي تون ته ڇڏي وئين،
منهنجي دل ۾ ڇير الاڙي.
روز ٽُڪي ٿو منهنجي ننڊ کي،
جاڳائي ٿو ڪير الا ڙي.
آڌي ٿي آ هوءَ نه پڳي آ،
ٿي وئي آهي دير الا ڙي.
تنهنجا رستا روز نهاري،
هينئڙي کي آ هير الا ڙي.
ڇو ٿي تون ’آزاد‘ پري وئين،
هڪڙو ڀڃ تون ڀير الا ڙي.
•