رت پنهنجو اسان آ ولوڙيو گهڻو،
رب ٿو ڄاڻي اسان آهي لوڙيو گهڻو.
پيار تنهنجو اسان آهي پاتو مگر،
هار ٻانهن سندو تو آ ٽوڙيو گهڻو.
تو ڇنو آهي الفت سندو جي سڳو،
تنهن سڳي کي اسان آهي جوڙيو گهڻو.
مرڪ تنهنجي مٿان گهور دنيا ڪيان،
پنهنجي پر ۾ ڀي مون آ پتوڙيو گهڻو.
تير نظرن سندا چاڪ سينو ڪيئي،
ماس هڏڙن مٿان تو آ روڙيو گهڻو.
تنهنجي خاطر مري مان ته بدنام ٿيس،
تير طعنن سندو تو آ کوڙيو گهڻو.
•