وک وک تي هي گهايل ماڻهو،
ڪنهنجي نيڻن مايل ماڻهو.
ڪنهنجو ڪجهه ڀي ڪونه آ ليڪن،
ڪنهنجي پير جي پايل ماڻهو.
منهنجي هانءُ تي هٿ رکي ٿو،
منهنجي رُوحَ تي ڇانيل ماڻهو.
هُو به لڳي ٿو پاڳل هوندو،
ڪنهن جي ڪُک مان ڄايل ماڻهو.
نيٺ ته هي ’آزاد‘ آ ٿيڻو،
تنهنجو منهنجو ٺاهيل ماڻهو.
•