روز پيو ٿو درد ڌرتي مان ڄمي،
ڇو نه ٿو ڪو مرد ڌرتي مان ڄمي.
ظلم ڌرتي جي ڌڻين تي پيا وڌن،
سور ڪو ٿو زرد ڌرتي مان ڄمي.
وحشتن جي ڪنڌ کي ٽوڙي وجهي،
ڪو ته اهڙو فرد ڌرتي مان ڄمي.
هن ڪنڊن کي باھ ۾ اڇلي به ڪو،
۽ نئون ڪو وَردُ• ڌرتي مان ڄمي.
پاڻ سڀ ’آزاد‘ ٿيون هيڪر وري،
التجا آ گُردُ• ڌرتي مان ڄمي.
•