شاعري

سنڌ، سونھن ۽ سچ

سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم  سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن.  سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن. 

Title Cover of book سنڌ، سونھن ۽ سچ

ڳالھہ منھنجي جو هوءَ ڪري ٿي پئي،

ڳالھہ منھنجي جو هوءَ ڪري ٿي پئي،
نانءُ منھنجو کڻي پو ٺري ٿي پئي.

خواب پنھنجا وهاڻي جي هيٺان رکي،
ننڊ ۾ ڇرڪ ڇو هوءَ ڀري ٿي پئي.

هيءُ ڪنھن جو اڃان آهي اوسيئڙو،
در کليل ۽ بتي ڀي ٻري ٿي پئي.

ڇو نہ هِن ڌڻ جي ٻڪرار جا هٿ چمان،
ڌڻ ۾ ڇيلي پرينءَ جي چري ٿي پئي.

مون کي پڪ آ تہ ايندي هوءَ اڄ هتي،
ڪانءُ ٻولي ۽ اک ڀي ڦري ٿي پئي.

اچ تہ توکي ڏسيان سجني سجاد جي،
هوءَ تئي تي مڇي، جا تري ٿي پئي.