ڏاهپ کي ڏانوَڻ،
هوندا هِن هر دور ۾.
سيتا هڪڙي ڪانہ هئي،
سيتا ۽ راوڻ،
هوندا هِن هر دور ۾.
ڏسين ڇا ٿو او چريا!،
اکين ۾ سانوَڻ،
هوندا هِن هر دور ۾.
گوليون گوليون سنڌ جا،
شھر ۽ واهڻ،
هوندا هِن هر دور ۾.
سج اڀري شل خير جو،
الڪن ۾ آسڻ،
هوندا هِن هر دور ۾.
سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن. سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو