شاعري

سنڌ، سونھن ۽ سچ

سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم  سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن.  سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن. 

Title Cover of book سنڌ، سونھن ۽ سچ

پشاور جو آرمي اسڪول وارو سانحو

پشاور جو آرمي اسڪول وارو سانحو

هڪ معصوم شاگرد جي ماءُ کان موڪلاڻي

او منھنجي مٺڙي امڙ
اڄ منھنجي پتڪڙين ٻانھن ۾
ڪتابن جو ٿيلهو پاراءِ
پوءِ پنھنجي وڏين ٻانھن سان
مونکي ڀاڪر پاءِ
ايڏو وڏو ڀاڪر پاءِ، ايڏو وڏو ڀاڪرپاءِ
ايڏو وڏو ڀاڪر پاءِ، جو مان تو ۾ سمائجي وڃان
ڇو تہ اڄ منھنجي اسڪول ۾
منھنجا ۽ منھنجي ڪتابن جا
ويري ايندا
جيڪي مون کي ۽ منھنجي ڪتابن کي
بم ۽ گوليون هڻي
ماريندا ۽ ساڙيندا
او منھنجي امان او منھنجي مٺڙي امان
مونکي معاف بہ ڪجانءِ
جو مان توکي تنگ ڪندو هوس
تنھنجو چيو نہ مڃيندو هوس
سردي کان بچڻ لاءِ بوٽ ۽ ڪوٽ نہ پائيندوهوس
گرمي کان بچڻ لاءِ پکي تي نہ ويھندو هوس
وقت تي ماني نہ کائيندو هوس
رات جو دير سان گهر ايندو هوس
او امان!
اڄ مونکي آخري ڀاڪر پاءِ
۽ مونکي تون پاڻ ۾ سماءِ
جو جڏهن مان مري وڃان
تہ تون مونکي ياد ڪري
نہ روئين
ڇو تہ مان تون ۾ موجود هونندس
او منھنجي مٺڙي امان
توکي آخري سلام
اچو پپا مونکي
آخري ڀيرو
اسڪول ڇڏي اچو
تہ اسڪول جي گيٽ وٽ پهچي
اوهان ي بہ پتڪڙو
هٿ لوڏي
آخري سلام ڪيان
سلام ممي، سلام پپا