محبت ڀي وڪامي ٿي تہ نفرت ڀي وڪامي ٿي،
اندر ۾ هڪ ۽ ٻاهر ٻي، اها صورت وڪامي ٿي.
کنيون جهنڊا هنيون نعرا، وتون ڀاڙا، ڀريئون گاڏيون،
اصولن کي ڇڏيو ماڻھن، سياست ڀي وڪامي ٿي.
رکي تو ڀي دل اجري، بگاڙيئي دين جو هُليو،
اڙي مفتي تنھنجي فتويٰ، شريعت ڀي وڪامي ٿي.
ڏيکاري پنھنجي ڏاهپ کي، وئين ٿي سنڌ جو ويري،
او دانشور! تنھنجي هتڙي، ذهانت ڀي وڪامي ٿي.
وٺڻ آيو آ مرشد ڏنُ، بھانو آهي درشن جو،
الاڙي! ڇا ڪجي هتڙي، زيارت ڀي وڪامي ٿي.
ڪري حق جي حمايت جو، اهو آهي مصيبت ۾،
ڏسو نہ تہ يار هتڙي هر قيامت ڀي وڪامي ٿي.