آجپي جي آس
اکين ۾ انتظار هو
سراپا ير سجاد جو
وجود بيقرار هو
۽ ڏينھن بہ تتل هيو
جو سج نيزي پاند هو
نہ ڇانوَ هئي نہ ڪو ڇپر
نہ ئي پرينءَ جو پار هو
ديس درد ۾ ورتل
هو آجپي جي آس ۾
اسان جو پر اکيون هيون
آجپي انگاس ۾
سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن. سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو