تو کان ڌار ٿيان،
گنھگار ٿيان
تون تہ ٻار ٿئين،
مان ڀي ٻار ٿيان.
تنھنجي ڳوٺ اچي،
ڪنھن تي بار ٿيان.
آءُ پرين! مونڏي،
گلن هار ٿيان.
هٿ رتا ڪر تون،
مينديءَ ڏار ٿيان.
سجاد! سونھن مٿان،
هر هر وار ٿيان.
شاعري
سنڌ، سونھن ۽ سچ
سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن. سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن.
- 4.5/5.0
- 5
- 0
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- سجاد ميراڻي
- ڇاپو پھريون
گنھگار ٿيان
تون تہ ٻار ٿئين،
مان ڀي ٻار ٿيان.
تنھنجي ڳوٺ اچي،
ڪنھن تي بار ٿيان.
آءُ پرين! مونڏي،
گلن هار ٿيان.
هٿ رتا ڪر تون،
مينديءَ ڏار ٿيان.
سجاد! سونھن مٿان،
هر هر وار ٿيان.