اسان تہ روزو رکيو آ، اکيون رکن ئي نٿيون،
ڏسن ٿيون سونھن جي سامھون تہ ٻوٽجن ئي نٿيون.
وياسين يار جي در تي تہ بند دروازو،
مايوس ٿي جو ورياسين وکون کڄن ئي نٿيون.
گهڻو ئي پاڻ يار پئون ٿا پٽ تي سمھي،
بدن سمھي ٿو پوي اکيون سمھن ئي نٿيون.
زبان تي يار جو نالو ۽ هٿ لکن ٿا پيا،
زبان ۽ آڱريون ٻيو ڪجهہ چَون، لکن ئي نٿيون.