گناهن کان پري آهيان،
ثوابن کان پري آهيان.
اڙي او يار تون ئي ڏس.
ايئن ڇا جي ڪري آهيان؟
سِڪي ٿو ساھہ جنھن جي لئہ،
انھيءَ جي آسري آهيان.
ڀلي تون بھشت گُهر واعظم
مان لالڻ جي لري آهيان.
پرين جي پاڻ سان ناهي،
تہ دوزخ جي تري آهيان.
شاعري
سنڌ، سونھن ۽ سچ
سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن. سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن.
- 4.5/5.0
- 38
- 12
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- سجاد ميراڻي
- ڇاپو پھريون
ثوابن کان پري آهيان.
اڙي او يار تون ئي ڏس.
ايئن ڇا جي ڪري آهيان؟
سِڪي ٿو ساھہ جنھن جي لئہ،
انھيءَ جي آسري آهيان.
ڀلي تون بھشت گُهر واعظم
مان لالڻ جي لري آهيان.
پرين جي پاڻ سان ناهي،
تہ دوزخ جي تري آهيان.