ڇولين ۾ آ ڇوھہ،
تو بن نوان ڪيئن.
توکي ڳولھيان مان ڪٿي،
ماڻھن جو انبوھہ،
تو بن نوان ڪيئن.
نسري اڄ سونُ ٿيان،
تون پارس مان لوھہ،
تو بن نوان ڪيئن.
تون اجهو تون آسرو،
ڊڄان ڏڪان ڪوھہ؟
تو بن نوان ڪيئن.
سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن. سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو