جوئي آهيان سوئي آهيان
ڪو چئي ٿو سُني هان مان
ڪو چئي ٿو شيعو آهيان
ڪو ٿو ڪوٺي مونکي وهابي
ڪو چئي ٿو آ پرويزي
ڪو چئي ٿو آهي حديثي
ڪو چئي ٿو ڪافر آهي
ڪو چئي ٿو مومن آهي
مان چوان ٿو آدم آهيان
مون کي جنھن بہ ٺاهيو آهي
سوئي مون ۾ آيو آهي
اندر منجهہ سمايو آهي
پاڻ ٿو رندي راڳ ٻڌائي
انا الحق پيو الائي
ڪڏهن چئي ٿو ڀٽائي آهيان
پاڻ پُنھون هان ڪيچ ڇو ڪاهيان
ڪڏهن چئي ٿو آهيان سامي
پرينءَ پڙڏو مون ۾ مدامي
ڪڏهن چئي ٿو بيدل بالا.
ظاهر بندو باطن مولا
ڪڏهن اندر ٿو ٻڍل ٻولي
آيو هان انساني چولي
ڪڏهن چئي ٿو حمل آهيان
يار آ راضي ٻيو ڇا چاهيان
پريم نگر جو غمدل هان مان
يار جي خاطر گهٽيون گُهمان مان
ڪڏهن چئي ٿو روحل آهيان
ڪعبي اندر ستل آهيان
پير ڪيان مان پنھنجا ڪاڏي
يار تہ پنھنجو جاڏي ڪاڏي
پنھنجو آهي تخت هزارو
عرش تي پنھنجو آ اوتارو
سُر سبحاني آهيان سارو
ذات صفات کان آهيان نيارو
پاڻ پسان ٿو پنھنجو نظارو
ڪو ڪيئن چوي ڪو ڪيئن چوي، .. مان جو ئي آهيان سو ئي آهيان