کيس چئجو هتان سدا گذري،
شھر ساري لئہ ٿي دعا گذري.
کيس چئجو تہ حُسن فاني آ،
نانءُ پنھنجو رکي وفا گذري.
کيس چئجو تہ سونھن سڀ ڪجهہ آ،
عشق وارن لئہ ٿي عطا گذري.
کيس چئجو تہ سنڌو سڪي ويو آ،
سنڌ تي پئي ٿي ڪربلا گذري.
کيس چئجو ”سجاد“ سوالي آ،
هڪ چُميءَ جي ڪري سخا گذري.