شاعري

سنڌ، سونھن ۽ سچ

سجاد ميراڻيءَ جي شاعري سادي سلوڻي ۽ ترنم  سان ٽمٽار آهي. سادگي ۽ سچائيءَ سان سرجيل سندس شاعري ادبي سنگت جي مشاعرن ۽ ميڙاڪن ۾ گونجندي ٻڌڻ ۾ ايندي رهي ٿي. سجاد ميراڻي سنڌ جي انھن شاعرن ۾ ڳڻيو وڃي ٿو جن جي شاعريءَ ۾ پختگي خيالن ۾ توانائي ۽ تازگي بہ آهي تہ سچائي بہ. هن جا شعر فن ۽ فڪر ڏانھن قدم وڌائيندي نظر ايندا آهن.  سجاد ميراڻيءَ جي هِن شعري مجموعي کي پڙھي لڳي ٿو تہ هُنَ سوين لڙڪ ۽ مُرڪون، عڪس ۽ احساس سھيڙيا آهن. 

Title Cover of book سنڌ، سونھن ۽ سچ

مون جو توڏي گل اماڻيا ياد اٿئي؟

مون جو توڏي گل اماڻيا ياد اٿئي؟
۽ تو مونڏي تير ها تاڻيا ياد اٿئي؟

سنگدل سنگدل ڪيڏي سنگدل تنھنجي دل،
هڪ بہ نہ اگهيو عرض اماڻيا ياد اٿئي؟

هڪ بہ نہ ساڀيان ٿيو سائين،
کٽ جيان مون خواب ها واڻيا ياد اٿئي؟

توئي چيو هو چنڊ تريءَ تي لاهي ڏي،
۽ مون تو لئہ تارا ڇاڻيا ياد اٿئي؟

هڪڙي ڀيري کلي چيو هو تو مونکي،
يار “سجاد” مان توکي ماڻيا ياد اٿئي؟