ڪڏهن سمجهندين
ڪڏهن سمجهندين سائين!
آئون تنهنجي ٻين سُريتن جهڙي ناهيان
مالِ غنيمت به ڪونه آهيان
۽ نه ڪو انگ آهيان
جيڪو تون پنهنجي ريڪارڊ ۾
درج ڪري سگهين
ڪڏهن سمجهندين
ڪڏهن سمجهندين
اي ماتا واري چهري ۽ ٽيڙين ٽنگن وارا
ريگستاني اُٺ
ڪڏهن سمجهندين
آئون تنهنجي سگريٽن جو
ايشٽري نٿي ٿي سگهان
تنهنجي سيرانديءَ جي زينت ٿيندڙ
هزارين سِرن مان هڪ سِر به ناهيان
۽ نه ئي ڪو مجسمو آهيان
جيڪو ڪنهن نيلام گهر ۾ رکيو وڃي
آئون اها ڇاتي به ڪونه آهيان
جنهن جي نرمي تي
تون پنهنجون بد شڪل
آڱرين جا نشان ڇڏين
ڪڏهن سمجهندين
تون مون کي پنهنجي ڌن
۽ شهزادي هجڻ کان متاثر نٿو
ڪري سگهين
۽ اهو ته تون
ڪنهن دنيا تي قبضو نٿو ڪري سگهين
پنهنجي تيل ذريعي
پنهنجي پيٽروليم ذريعي
جيڪو تنهنجي لهرائيندڙ
چوغن مان خارج ٿي رهيو آهي
۽ انهن ڪارن ذريعي
جيڪي تون پنهنجي شهزادين جي پيرن ۾
اڻ ڳڻي انگ ۾ اڇلين ٿو
ڪٿي ڇڏي آيو آهين پنهنجي
اُٺن جا ٿوها
ڪٿي ڇڏي آيو آهين
پنهنجي ٻانهن جا نقش نگار
ڪٿي ڇڏي آيو آهين
پنهنجي خيمن جا سوراخ
اي ڦاٽل ٽيڙن پيرن وار
خواهشن جا غلام
تنهنجون گهرواريون
فقط تنهنجي وندر جو سامان آهن
خيمن تي تنهنجي هوس
جي بسترن جو ڍير آهن
تنهنجي ايوانن جي ديوارن تي
ڪيڙن جيان حنوط ٿيل آهن
ڪڏهن سمجهندين
ڪڏهن
آئون انهن مان ناهيان
جيڪا تنهنجي دوزخ کان ڊڄي
يا تنهنجي جنت ۾ دلچسپي رکي
منهنجي لڄ تنهنجي سون
جي ڍيرن کان وڌيڪ قيمتي آهي
۽ منهنجي سوچن جي آبهوا
تنهنجي موسمن کان مختلف آهي
تون جنهن جي رت جي ذرن ۾
جاگيرداري آنا ڏئي ٿي ۽ ٻچا پالي ٿي
۽ جنهن سان انهيءَ جا صحرا ڳالهه ڪندي
شرم محسوس ڪن ٿا
ڪڏهن سمجهندين
ڪڏهن
اي غلاظتن جا ڪيڙا
اي تيل جا شهزادا
تون گند ۾ لٿ پٿ آهين
پيٽروليم تنهنجو آهي
انهي کي پنهنجي سُريتن
جي قدمن ۾ نپوڙ
پيرس جي نائٽ ڪلبن
تنهنجي عزت کي ماري ڇڏيو آهي
۽ تو يروشلم وڪڻي ڇڏيو آهي
پنهنجي ابن ڏاڏن جون
هڏيون وڪڻي ڇڏيون آهن
ڄڻ ته اسرائيل جي ڀالن
اوهان جي ڀينرن جا حمل ڪونه ڪيرايا آهن
۽ توهان جا گهر تباهه ڪونه ڪيا آهن
۽ اوهان جا قرآن ڪونه ساڙيا آهن
ڄڻ ته انهي پنهنجا جهنڊا
اوهان جي جهنڊن جي ٽڪرن
تي ڪونه لهرايا آهن
جيڪي جافا ۾ حيفه ۾
۽ بيرشيبا ۾ وڻن تي ٽنگيا ويا
اهي اوهان جا ڪجهه نٿي لڳا
يروشلم پنهنجي رت ۾ ٻڏي رهيو آهي
تون پنهنجي خواهشن جو شڪار آهين
آسائشن جو مريض آهين
عياشين جو اسير آهين
۽ ائين سمهي رهيو آهيان
ڄڻ اهو الميو
تنهنجي الميي جو حصو ناهي
ڪڏهن سمجهندين
تنهنجَي روح ۾ انسانيت ڪڏهن جاڳندي