ادب تهذيب ۽ تمدن جي علامت آ
ادب، اخبار جي رپورٽ ناهي، پر ادب انسانيت جي ضمير جو اهو ڀنڀٽ ۽ آواز آهي جنھن جو پڙاڏو مغرب ۽ مشرق ۾ به ٻڌو ۽ محسوس ڪيو ٿو وڃي.
دنيا م جيڪي به ناانصافيون، سازشون ۽ سفاڪيون ٿين ٿيون، ادب ئي انھن تان پردو چاڪ ڪري انھن جي نشاندهي ڪري ٿو. ادب، انساني زندگيءَ جي سمورن رخن ۽ پاسن جي ترجماني ۽ نمائندگي ڪري ٿو. پوءِ اهي سياسي هجن يا سماجي، معاشي هجن يا معاشرتي، فطري هجن يا جمالياتي، تاريخي هجن يا تمدني، جذباتي هجن يا ڪيفيتي، انھن سڀني جي اپٽار ادب جي ذريعي ئي ٿئي ٿي. ادب ۾ زندگيءَ جا سمورا ڪتاب اچي وڃن ٿا.
اهو ڪم اخبار نه بلڪ ادب ئي ڪري سگهي ٿو. ادب ئي انساني شعور ۽ فڪر کي جنم ڏئي ٿو. نه صرف جنم ڏئي ٿو پر ان جي واڌ ويجهه به ڪري ٿو.
**