(8) ٽي ڪرامت وارا تعويذ
هڪ ڏينهن ڀر واري زمين تي ڪم ڪندڙ هڪ هاريءَ جنهن کي ڪم ۾ ڪوبو اڪثر مدد ڪرائيندو هو، ڪوبو کي ڪجهه اخروٽ آڻي ڏنا. ڪوبو کي اهي ڏاڍا وڻيا. هن هڪ هڪ ڪري هنن کي مزي سان کاڌو ۽ ختم ٿيڻ تي هن جي دل چيو ته جيڪر ڪجهه ٻيا به هجن ها. ان بعد هو سڌو پنهنجي استاد بکشو هَروڪِي وٽ آيو.
”سائين اڄ مون کي ڪجهه اخروٽ کائڻ لاءِ مليا هئا. مون کي اهي ايترو ته پسند آيا آهن جو آئون اهڙا ٻيا به کائڻ چاهيان ٿو، ”ڪوبو چيو“، ”مون کي پڪ آهي ته پنهنجي مندر جا ٻيا بکشو به انهن کي پسند ڪندا. مهرباني ڪري مون کي ٻيلي ۾ وڃڻ جي موڪل ڏيو ته آئون اتان پاڻ سڀني لاءِ ڪجهه اخروٽ کڻي اچان“.
هارُوڪيءَ ڪجهه دير لاءِ سوچيو ۽ پوءِ ڪنڌ جي ڌوڻ سان هائوڪار ڪئي. ”چڱو ڀلا ڪوبو وڃ ڀلي پر توکي آئون ٽي تعويذ ڏيان ٿو جيڪي مشڪل وقت تي تنهنجي زندگي بچائيندا..... خاص ڪري ان وقت جڏهن تون جابلو شيطان جي ور چڙهي ويندين. هن جي توسان ضرور ملاقات ٿيندي جو جنهن ٻيلي ۾ تنهنجو وڃڻ ٿي رهيو آهي ان ئي ۾ جابلو شيطان رهي ٿو“.
اهو چوڻ بعد هاروڪيءَ پنهنجي ٽيبل جو خانو کولي ان مان ٽي سائي رنگ جا تعويذ ڪڍي ڪوبوءَ حوالي ڪيا.
ڪوبو جڏهن ٻيلي ۾ پهتو ته هن کي اتي هڪ ڪراڙي عورت ملي. ”سو تون به هتي اخروٽ پٽڻ لاءِ آيو آهين“، هن چيو، ”ڀلي ڀلي پَٽِ. هتي هر هڪ لاءِ ڍير اخروٽن جا آهن“. ۽ پوءِ جڏهن ڪوبو اخروٽ پٽي رهيو هو ته ڏسندي ئي ڏسندي موسم تبديل ٿي وئي ۽ وڏ ڦڙو مينهن وسڻ لڳو.
”بهتر ٿيندو منهنجي گهر هليو آءُ جتي تون مينهن ۾ پسڻ کان بچي پوندين“ پوڙهي مائيءَ هن کي چيو ۽ ان سان گڏ اهو به چيو ته ”آئون توکي ڪجهه سڪل اخروٽ به پئڪ ڪري ڏيندس جيڪي تون پنهنجي مندر جي ٻين بکشوئن کي به ڏئي سگهين ٿو“.
ڪوبو آسمان ڏي نهاريو جيڪو سڄو ڪارن ڪڪرن سان ڀريو پيو هو. اهو حال ڏسي هن ڪجهه دير لاءِ پوڙهيءَ جي گهر ۾ ترسڻ جو فيصلو ڪيو.
پوڙهيءَ جي جهوپڙي تمام آرمده ۽ گرم هئي جنهن ۾ گهڙڻ سان ڪوبوءَ کي فرحت اچي وئي. ڪوبو آرام سان هڪ ڪنڊ ۾ ويهي جيئن ئي سڪل اخروٽن کي کائڻ جو مزو وٺڻ شروع ڪيو ته هن کي مينهن جي ڦڙن جو دريءَ تي ڪرڻ ڪري هڪ عجيب آواز ٻڌڻ ۾ آيو... ڄڻ ڪو راڳ ڳائي رهيو هجي.
ٽِڪ ڊڪ، ٽِڪ ڊِڪ
ننڍڙا بکشو، توسان چالاڪي پئي ٿئي
ذرا غور سان پوڙهيءَ جي منهن ۾ ڏس
ننڍڙا بکشو ڏس توکي ڇا پيو نظر اچي.....
ڪوبوءَ جيئن ئي غور سان پوڙهي عورت جي منهن کي ڏٺو ته اهو عورت جو نه پر جابلو شيطان جو چهرو هو. اهو ڏسي ڪوبو جيتوڻيڪ ڊڄي ويو پر پوءِ همت کان ڪم وٺي هن هتان ڀڄڻ جو سوچيو.
”ڊيئر مئڊم!“ هن چيو، ”مون کي ڪا جاءِ ٻڌائيندينءَ جتي آئون پنهنجا هٿ ڌوئي وٺان؟“.
جابلو شيطان ڪوبو ڏي ڏٺو ۽ چيو، ”ڇو نه. ضرور منهنجا ٻچا! پر مهرباني ڪري هن رسيءَ جي هڪ ڪنڊ پنهنجن ڪپڙن سان ٻڌي ڇڏ. مون پوڙهيءَ جي رات جي وقت نظر گهٽ ٿي رهي ۽ آئون خاطري ڪرڻ ٿي چاهيان ته تون صحيح سلامت آهين“.
ڪوبو پوڙهيءَ جو چيو مڃيو ۽ رسيءَ سان پنهنجي قميص جي ڪنڊ ٻڌي پڙدي پويان رکيل بارديءَ مان هٿ منهن ڌوئڻ ويو. اتي پهچي هن رسيءَ جي ڳنڍ کولي ان کي پوڙهي بکشو هاروڪي طرفان مليل ٽن ساون تعويذن مان هڪ کي ٻڌو. ڳنڍ ڏيڻ سان اهو تعويذ هوبهو هن جهڙو بکشو ٿي پيو. ۽ هو پاڻ پٺين پاسي کان آهستي آهستي ٿي نڪري ويو.
ڪجهه دير بعد جڏهن جابلو شيطان کي خبر پيئي ته ڪوبو هن کي دوکو ڏئي ڀڄي ويو آهي ته پهرين ته هن هينئون ڦاڙ رڙ ڪئي ان بعد هو ڪوبو جي ڳولا ۾ نڪري پيو. ڪي سيڪنڊ به نه لڳس ته هو ڪوبو تائين پهچي ويو. ننڍڙي بکشوءَ پٺيان مڙي يڪدم هڪ ٻيو تعويذ جابلو شيطان ڏي اڇليو ته ان ئي وقت شيطان اڳيان هڪ ريتيءَ جو وڏو جبل ٺهي ويو. پر جابلو شيطان هن جبل ۾ سوراخ ڪري ٻاهر نڪري آيو. ان تي ڪوبوءَ ٽيون تعويذ هن ڏي اڇليو ته اهو هن ۽ شيطان جي وچ ۾ هڪ اونهو ۽ وڏو درياهه ٿي پيو.
ڪوبو پوري زور سان پنهنجي مندر ڏي ڊوڙيو ۽ اچي پوڙهي بکشو هاروڪيءَ وٽ پهتو. ”سائين مون کي بچايو! جابلو شيطان منهنجي پٺيان آهي“، هن رڙيون ڪندي چيو.
هاروڪيءَ ڪوبو کي خاموش رهڻ لاءِ اشارو ڪري هن کي ڀاڄين واري گدام ۾ لڪائي ڇڏيو. پوءِ هو چانورن جي اٽي جا ڪيڪ ٺاهڻ لڳو جن لاءِ جابلو شيطانن کي تمام گهڻي ڇڪ ٿئي ٿي.
”بکشو سائين!“ جابلو شيطان هاروڪي وٽ پهچي چيو، ”تنهنجي ڪيڪن جي ڇا ته خوشبوءِ آهي. هڪ ٻه مون کي به کارائيندين؟“.
”ڇو نه.... پر هڪ شرط تي“، هاروڪيءَ چيو، ”مون تنهنجي جادوءَ جي تمام گهڻي تعريف ٻڌي آهي ته تون پنهنجي شڪل بدلائي تمام وڏو به ٿي سگهين ٿو ته بيحد ننڍڙو آڱر جيڏو به. جيڪڏهن تون مون کي اهو ڪرتب ڪري ڏيکاريندين ته اڄ آئون جيڪي ڪيڪ ٺاهي رهيو آهيان اهي سڀ ڏئي ڇڏيندوسانءِ“.
جابلو شيطان ٽهڪ ڏيندي چيو: ”اها به ڪا ڳالهه آهي. اهو ڪرتب جنهن لاءِ تون چئي رهيو آهين اهو ته مون لاءِ ڪجهه به نه آهي. جيئن ته مون کي سخت بک لڳي آهي ان ڪري آئون تنهنجا سڀ ڪيڪ اڄ کائي ويندس“. ان بعد جابلو شيطان ٽي دفعا تاڙيون وڄائي هيئن چوڻ لڳو:
آه آه هو هو، آه آه، هو هو.
ڊگهو ٿي وڃ، ڊگهو ٿي وڃ....
جابلو شيطان ويو ڊگهو ٿيندو.... ايتريقدر جو سندس مٿو مندر جي ڇت سان وڃي لڳو.
”هاڻ آئون چاهيندس ته تون ڳائي مون کي ننڍو ڪر. ساڳيو راڳ ڳاءِ ۽ ”ڊگهو“ چوڻ بدران ”ننڍو ٿي وڃ“ چئه.....“ جابلو شيطان پوڙهي بکشو هاروڪيءَ کي چيو.
هاروڪي ٽي دفعا تاڙيون وڄائي زور سان ڳائڻ شروع ڪيو.
آهه آهه هو هو، آه آه، هو هو
ننڍو ٿي وڃ، ننڍو ٿي وڃ.....
جابلو شيطان ويو ننڍي کان ننڍو ٿيندو ۽ هاروڪي بکشو منتر بند ڪرڻ بدران لڳاتار آلاپيندو رهيو ۽ شيطان ويو اڃان ننڍي کان ننڍو ٿيندو.... تان جو اهو جڏهن دال جي داڻي جيڏو ٿيو ته هاروڪيءَ ٻه گرم گرم ڪيڪ کڻي انهن جي وچ ۾ هي دال جي داڻي جيڏو جابلو شيطان رکي، وڏا وڏا چڪ هڻي کيس ڳرڪائي ويو.
ڪوبو جيڪو گدام مان لڪي هي سمورو لقاءُ ڏسي رهيو هو اهو پنهنجي پوڙهي هاروڪي کي شيطان هڙپ ڪرڻ ۽ اوگرائي ڏيڻ بعد ٻاهر نڪتو ۽ ٻنهي گڏجي خوشي ملهائي جو هنن جي هن جابلو شيطان مان جان ڇٽي وئي. ٻئي ڏينهن کان پوءِ ڪوبو ۽ سندس ٻيا بکشو دوست ٻيلي ۾ ويندا رهيا ۽ سڄو سيارو هو اخروٽ کائيندا رهيا.
***