پنهنجي اکين م پيارا، هاڻي ويهار مونکي،
پنبڙين ۾ ڇڏ لڪائي هڪ وار، يار مونکي.
چمندو رهان شفق کي، اُڏندو رهان مان اُڀ تي،
ڀر رنگ مون ۾ اهڙو، ساجن نکار مونکي.
ڏيان مات موت کي مان، هر پهڻ کي پگهاريان،
ڏي ساٿ ٿي مسيحا، هر دم جيار مونکي.
گُهرجيم ڪونه ساقي، هي جام تنهنجو هاڻي،
آهن چڙهيل هزارين هُن جا خمار مونکي.
جئن ڌوپجي وڃن سڀ، صابر گناهه منهنجا،
کڻ پاڪ نيڻ پنهنجا، ٿورو نهار مونکي.
*