هي بي ٿاڪ اکيون هي رولاڪ اکيون،
خبر ناهي ڪاٿي ڪنديون ٿاڪ اکيون.
ڪئي آبشارون آيون هن لتاڙي،
مگر سڀ کان ٿينديون آيون عاق اکيون.
ڏنا منظرن هن پئي ڌوڪن تي ڌوڪا،
ڪيون منظرن هن هي چيڙاڪ اکيون.
ننگيون ٿي هلن ٿيون، ٻرن ٿيون سڙن ٿيون،
اجهي ڄر ۾ پهچي بڻيون خاڪ اکيون.
اوري ڪر ته جنت جو معراج ماڻيان،
چمي تنهنجون جانان اهي پاڪ اکيون.
ڪئن ڏور ٿينديون وٽان تنهنجي صابر،
پلي به پليان ڪئن هي هيراڪ اکيون.
*