شاعري

چنڊ جهڙا پرين

صابر سيدپوري سنڌ جي ان پرڳڻي جو شاعر آهي جتي لُڪ لڳندي آهي. جتي اَڪ تپندا آهن. هن جي اندر هڪ جُنون آهي. اِهو جُنون هن جو عشق آهي ۽ اِهو عشق هن جي شاعري آهي ۽ انهي شاعريءَ هن جي پنهنجي ڳوٺ سيدپور کان ٻاهر وٺي هن کي تقريبا پوري سنڌ سان متعارف ڪرايو آهي. ”چنڊ جهڙا پرين“ هن جو ٻيو شعري مجموعو آهي جنهن ۾ غزلَ ۽ واين کان سواءِ ٻين به ڪيترين صنفن جي بهار آهي. جيڪا ڪنهن به طور نظر انداز نه ٿي ڪري سگهجي.
Title Cover of book چنڊ جهڙا پرين

توکي هڪڙو شخص گهري ٿو،

توکي هڪڙو شخص گهري ٿو،
توتي جئي ٿو، توتي مري ٿو.

ڪلهه جي شينهن نه ڊڀَ چريا ها،
اڃُ جو شينهن ته ڪل چري ٿو.

چنڊ ۾ تون آن، چنڊ پڻ تو ۾،
تون به ٻرين ٿو، هو به ٻري ٿو.

گهاڻي ۾ ٽڙڪاٽ ٻڌڻ سان،
اُڀ به هڪڙي آهه ڀري ٿو.

عشق سڱي ٿو، جاٿي جنهن کي،
لوهه مان واري سون ڪري ٿو.

مون کي ارپي ڇڏ، تون صابر،
خواب جو تنهنجي اک ۾ تري ٿو.
*