ابتدا، انتها مٺا منهنجي،
تنهنجي نيڻن ۾ آ دنيا منهنجي.
ٻين جا تعويذ ڀي اٿئي پاتا،
آزمائي به ڏس دعا منهنجي.
جنهن ۾ هڪڙو، ڪو رڱ ئي ناهي،
ڪهڙي آهي دنيا! خدا منهنجي.
ٿورو اکيون ته کول پو توکي،
ڏات ڏسبي ڏيئا ڏيئا منهنجي.
ڪوئي مونکي خريدي ٿيان خوش مان،
جيتري ڀل ٿئي بَها منهنجي.
عشق صابر ڪيو اٿئي هاڻي،
زهر فتوا اجهو سزا منهنجي.
*