محبوب زماني ۾ محبوب ڏٺم ماڻهو،
هن چنڊ کان ڀي سهڻا وڌ خوب ڏٺم ماڻهو.
سِر ساهه ڇڏين گهوري، ۽ ماس ڏين ڪوري،
ٿيل عشق جي جهٽڪي ۾ مجذوب ڏٺم ماڻهو.
اظهار ڪري نه سگهيا، ڪنهن سان پيار ڪري نه سگهيا،
اهڙا به هزارين هت محجوب ڏٺم ماڻهو.
طالب نه ٿيو ڪنهن جو هي سيدپوري صابر،
پر ذات جي سحر ۾ ها، مطلوب ڏٺم ماڻهو.
*