شاعري

چنڊ جهڙا پرين

صابر سيدپوري سنڌ جي ان پرڳڻي جو شاعر آهي جتي لُڪ لڳندي آهي. جتي اَڪ تپندا آهن. هن جي اندر هڪ جُنون آهي. اِهو جُنون هن جو عشق آهي ۽ اِهو عشق هن جي شاعري آهي ۽ انهي شاعريءَ هن جي پنهنجي ڳوٺ سيدپور کان ٻاهر وٺي هن کي تقريبا پوري سنڌ سان متعارف ڪرايو آهي. ”چنڊ جهڙا پرين“ هن جو ٻيو شعري مجموعو آهي جنهن ۾ غزلَ ۽ واين کان سواءِ ٻين به ڪيترين صنفن جي بهار آهي. جيڪا ڪنهن به طور نظر انداز نه ٿي ڪري سگهجي.
Title Cover of book چنڊ جهڙا پرين

محبوب زماني ۾ محبوب ڏٺم ماڻهو،

محبوب زماني ۾ محبوب ڏٺم ماڻهو،
هن چنڊ کان ڀي سهڻا وڌ خوب ڏٺم ماڻهو.

سِر ساهه ڇڏين گهوري، ۽ ماس ڏين ڪوري،
ٿيل عشق جي جهٽڪي ۾ مجذوب ڏٺم ماڻهو.

اظهار ڪري نه سگهيا، ڪنهن سان پيار ڪري نه سگهيا،
اهڙا به هزارين هت محجوب ڏٺم ماڻهو.

طالب نه ٿيو ڪنهن جو هي سيدپوري صابر،
پر ذات جي سحر ۾ ها، مطلوب ڏٺم ماڻهو.
*