صابر توکي پيار،
ڪنهن کان ملڻو ڪونه آ!
پن ڇڻ سان رک پيچ تون،
ناهي تنهنجي بهار.
ڪنهن کان ملڻو ڪونه آ!
حُسناڪين جي هيج کي،
ڳوليم ڪُل ڄمار.
ڪنهن کان ملڻو ڪونه آ!
ڪنهن جي سهڻي ڪين ٿيس،
ماڻيم ڪين ميهار.
ڪنهن کان ملڻو ڪونه آ!
جهڙي تهڙي حال ۾،
صابر يار گذار.
ڪنهن کان ملڻو ڪونه آ!
*