ڪنهن ڏي دل جي اُڏرڻ چاهي،
ڪنهن جي دام ۾ ڦاسڻ چاهي،
پوءِ ڙي سرتيون ڪئن ڪيان مان.
سهڻا سهڻا نيڻ سڏن جي،
پل ۾ ڪي جي پنهنجا لڳن جي،
پوءِ ڙي سرتيون ڪئن ڪيان مان.
خيال جي ڪنهن جي خيال ۾ گم ٿئي،
سوگهو ڪنهن ۾ هي جي دم ٿئي،
پوءِ ڙي سرتيون ڪئن ڪيان مان.
ڪوئي مون تي مرڻ جي چاهي،
صدقو مون تان ٿيڻ جي چاهي،
پوءِ ڙي سرتيون ڪئن ڪيان مان.
آئيني ۾ ڀي ڪو جي نظرجي،
انگ انگ منهنجي سان ته جڪڙجي،
پوءِ ڙي سرتيون ڪئن ڪيان مان.
صابر جنهن جو نانءُ پيارو،
تنهن تي دل جو ٿئي جو آرو،
پوءِ ڙي سرتيون ڪئن ڪيان مان.
*