محبوب! رسڻ جي مند نه هئي،
هي پنهنجي روئڻ جي مند نه هئي.
ڇو جلدي ايڏو آيو آن،
اي! موت مرڻ جي مند نه هئي.
تو ٺاهي ٺاهي ڊاهي چڏيو،
افسوس! ڊهڻ جي مند نه هئي.
ڪڪرن جي بنا ڀي برسن ٿيون،
اکڙين جي وسڻ جي مند نه هئي.
ڪو ننڊون حرام ڪري ويو آ،
تڙپڻ ۽ لڇڻ جي مند نه هئي.
اڳ عشق کان صابر سيدپوري،
خوابن جي ڏسڻ جي مند نه هئي
*