اسان جي ڀاڳ جا تارا، ڪڏهن کڙندين، ڪڏهن کڙندين،
جلائن روز انڌيارا، ڪڏهن کڙندين، ڪڏهن کڙندين.
ٻُسا سڀ رنگ جيون جا، سڙي ويا باغ سپنن جا،
فنا ارمان ٿيا سارا، ڪڏهن کڙندين، ڪڏهن کڙندين.
اسان جا نيڻ اڄُ ڀي پيا، ڏسن رستا اُنهن جا ٿا،
وڃي جي ٻين کي ٿيا پيارا، ڪڏهن کڙندين، ڪڏهن کڙندين.
قبولي ڪير ٿو تن کي، وسايو جن مٺا بَن کي،
ازل کان ئي جي ويچارا، ڪڏهن کڙندين، ڪڏهن کڙندي.
اڃا ڀي آس صابر کي، پرين تنهنجي اچڻ جي آ،
پيو تنهنجا ڏسي چارا، ڪڏهن کڙندين، ڪڏهن کڙندين.
*