منهنجي محبوب جون اکيون آهن،
هي جي تارن سنديون بتيون آهن.
آءُ هاڻي گهڻو ٿيو جاني،
منهنجون اکيون گهڻو رنيون آهن.
پيار تان هٿ کڻي وڃن ٿيون جي،
سي ته دليون چلوليون آهن.
ٽهڪ تنهنجا نصيب ٿيا جن کي،
ڀاڳ ونديون سي زندگيون آهن.
شال اگهجن حضور صابر جي،
جنهن جون هر پل ڪيون بندگيون آهن.
*