تنهنجي گهور رريشم، تنهنجو پيار ريشم،
تنهنجي هر ادا جو آ وهنوار ريشم.
تڏهن به زماني قبوليو نه ڪڏهين،
رهيو آهي جڏهن ته ڪردار ريشم.
اچي عشق مهمان ٿيو آ، جڏهن کان،
تڏهن کان ٿو ڀانيان هي سنسار ريشم.
اگر پيار پنهنجو نٿو ڏيڻ جي چاهين،
کلي ڏي اِهو ئي تون آزار ريشم.
الائي ڇا صابر طبيعت جو ٿيندو،
ڪرايو نه پنهنجو جي ديدار ريشم.
*