ڪھاڻيون

رشتن جو رقص

ريٽا شهاڻي جو رچنا سنسار ٻهو مکي ۽ مختلف ڏسائن ۾ ڦهليل آهي.هر رچنا مان سندس انڀو،اڀياس ۽ اندروني سُوجهي صاف بکي ٿي.جيڪا موضوع جي گهرج ۽ ذهني ميلان پٽاندڙ پنهنجي اظهار جي صورت پاڻ سان گڏ کڻي اچي ٿي.جيئن ته پاڻ نِرت ڪلا ۽ سنگيت جي سُرن جي به ڄاڻ رکي ٿي تنهنڪري پنهنجين رچنائن کي انهن جي آهنگ سان جوڙي نهايت ئي خوبصورت اسلوب ۽ سيبتي انداز ۾ قلمبند ڪري زندگيءَ کي اتساهه ۽ امنگ سان جيئڻ جوڳي ڪري ڏيکاريو آهي.جنهنڪري سندس رچنائون هر صورت ۾ سندس لاءِ زندگي جيئڻ جو ٻيو نالو آهن.
  • 4.5/5.0
  • 3739
  • 946
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ريٽا شهاڻي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book رشتن جو رقص

13. ڪاڪٽيل پارٽي

“هيلو منهنجو نالو ڪپل ورما آهي”
“ هاءِ آءِ ايم روهت سپي! توهان سان گڏجي خوشي ٿي.”
“مون لي به ٿي...رميش سپيءَ سان ڪو ڪنيڪشن؟”
“او نو! الائي ڇو پهريون سوال اڪثر مون کين اهوئي پڇيو ويندو آهي؟”
“اهڙو ئي شايد دنيا جو نيم آهي.مون کان به پڇيو ويندو آهي ته مان ديون ورما جو مئٽ ته ڪونه آهيان.”
ٻئي زور زور سان کلڻ لڳن ٿا.
.توهين جاچيندا ته فلمي هستيون ماڻهن جي دلين ۽ دماغن تي ڇانيل هونديون آهن.”
“رڳو فلمي هستيون چو؟تئگور ۽ گانڌيءَ جهڙن نالن سان به ته رشتا جوڙيا ويندا آهن...اها سٺي ڳالهه آهي.”
“۽ سڀاويڪ پڻ ....توهان ٻڌايو پنهنجي باري ۾.”
“مون کي پنهنج پرائيويٽ فرم آهي.منهنجو بزنيس آهي امپورٽ ايڪسپورٽ جو.”
“آءِ سي ،مان هندستان لورس ۾ آفيسر آهيان.حقيقت ۾ تعارف ڪرائڻ ته اسان جي ميزبان جو فرض آهي مگر اسين پاڻ هي هڪ ٻئي سان پنهنجي پنهنجي واقفيت ڪرائي رهيا آهيون.پاڻ ته ڀائي گپ شپ ۾ غلطان آهي.”
“اسان جو هوست مسٽر ڀڳت ڪمال جو ماڻهو آهي.سچ پچ ڀڳت ماڻهو آهي.”
“ڀڳت ماءِ نوٽ....................ڏسو هڪهٿ ۾ گلاس اٿس ۽ بغل ۾ ڇوڪري ...........ها ها ها ..پر توهان جو گلاس ڪٿي آهي.”
“مان شراب ڪونه پيئندو آهيان.مسٽر ورما آءِ ائم ٽيٽوٽالر Teetotaler “
“ڊونٽ ٽيل مي ! اڄ جي زماني ۾ اهڙين پارٽين تي ........ريئل ڀڳت”اچي ٿو ٽهڪن ۾ ڇٽڪي.
“نه نه اهڙي ڪا ڳالهه ڪانهي .منهنجي ڀڳت ٿيڻ جو ته سوال ئي نٿو اُٿي.”روهت ٿورو شرمائي رهيو هو ۽ ٿورو مسڪرائي.
“اڙي،توهين ته ڇوڪرين وانگر بلش(Blush) ڪرڻ لڳا آهيو.مان ته صرف مذاق ڪري رهيو هوس.مون کي حقيقت ۾ ڏڍو افسوس ٿيندو آهي جڏهن مان خُدا جي بڻايل هن نعمت کي ڪنهن کي ٺڪرائيندو ڏسندو آهيان ...او هو ،......آبِ حيات.......سوم رس..!”ڪپل پنهنجو گلاس مٿي ڪري پيار جي نظرن سان ڏسڻ لڳو.پوءِ پاڻ کي سنڀاليندي ائين نه” سمجهجو ته مان اوهان کي بگاڙي رهيو آهيان.”
“نه نه مان توهان جو مذاق سمجهي رهيو آهيان .توهين ڪافي دلچسپ شخصيت جا مالڪ آهيو”
“توهين به ته گهٽ ڪونه آهيو.ٽال ،هئنڊسم ،ويل ڊريسڊ ائينڊ آ پر توهان جون عادتون توهان جي شخصيت سان تال ميل نه ٿيون رکن.”
“يعني”
“اها...هٿ ۾ گلاس نه هئڻ جي ڳالهه”وريکلڻ ٿو لڳي”هڪ شاعر آهي جنهن جو نالو آهي خاموش غازيپوري چوي ٿو:
مئخــــاني ۾ آئي زاهـــد
ان ڪو ڀي انسان بنادو
اهو غزل جگجيت سنگهه جو ڳايل آهي.
“زاهد لفظ جو مطلب ته سمجهايو”
“زاهد معني جيڪو شراب کان پرهيز ڪندو هجي.ساڌو يا ڀڳت جيئن توهين آهيو”
“ان ڪو ڀي انسان بندو ...توهان جو مطلب آهي ته جيڪي شراب نه پيئندا آهن اهي انسان ڪونه آهن.”
“نه نهن ڀائي مان ائين ٿوريئي ٿو چوان؟اهو ته شاعر ٿو فرمائي.هو وڌيڪچوي ٿو:
دير و حرم مين بسني والو
مئخارون مين ڦوٽ نه ڊالو
واهه واهه ڇا ته شاعري آهي!” ڪپل پنهنجي ئي ڌُن ۾ چوندو پئي ويو.
“پر ان جي معني ڇا آهي؟”
“ان جي معني اها آهي ته توهين ڀلي شرافت جي مڪان ۾ رهو پر يارو اسان جي محفل ۾ اچو ته اسان جو مزو نه خراب ڪريو.اسان شراب نوشي ڪندڙن ۾ ته نه ڦوٽ وجهو.جهڳڙا نه ڪرايو.پاڻ اچو ته اسين توهان کي سڌاريون”هو ٽهڪ ڏيڻ ٿو لڳي.
“پر ڀائي صاحب مون ته توهان کي ڪجهه چيو ئي ڪونه نه ليڪچربازي ڪئي. نه روڪيو نه ٽوڪيو” روهت پاڻ کي بچائي رهيو هو.
“توهان برابر ڪجهه چيو ڪونهي پر توهان کي انسان بڻجڻ جو ڪو ارادو به ته ڪونهي.” هنکيس گلاس آڇيندي چيو.
“اها انسانيت اوهان کي ئي مبارڪ هجي”
“اڙي يار ناراض نه ٿيو.هٿ ۾ گلاس ته کڻو پوءِ ڀلي ته ان ۾ ڪجهه به هجي.”
روهت هڪ ويٽر کي اشارو ڏئي ٿو ۽ ڪولڊ ڊرنڪ جو گلاس کني ٿو وٺي.
“هاڻي ته خوس”
“ها ففٽي پرسينٽ خوش”
“هڪڙي ڳالهه مون کي سمجهه ۾ ڪانه ايندي آهي.”
“ڪهڙي ڳالهه”
“پيئڻ وارن کي ٻين کي پيئارڻ ۾لطف ڇو ايندو آهي؟”
“گڊ ڪسچن”
“جواب ڏيو”
“ٻه ڄڻا نشي ۾ سٺا لڳندا آهن هڪ ٻئي کي سهارو ڏيندا آهن”
“مان سمجهان ٿو ته هڪ ڄڻي جو نشي ۾ هجڻ ڪافي آهي گهٽ ۾ گهٽ ٻيو ته هوش ۾ هوندو”
“ڏاڍو سٺو جواب آهي پر ويري لاجيڪل توهان جهڙن سياڻن ماڻهن وتان اهڙي ئي جواب جي اميد آهي.”
“ڇا توهين وري منهنجي مذاق اڏائي رهيا آهيو؟”
“نه نه مان ته توهان کي ڪامپليمينٽ ڏئي رهيو آهيان”
“ٿئنڪ يو”
“چڱو هني ٻڌايو توهان ج بيئر هاف ڪٿي آهي؟منهنجو مطلب توهان جي ڌرم پتني سان آهي؟”
“مان بيچلر آهيان”
“او گاڊ واءِ واءِ شراب به ڪونه پيئو مٿان وري شادي به ڪانه ڪئي اٿو”
“ان ۾ تعجب جي ڪهڙيڳالهه آهي؟اهڙا مون جهڙا ماڻهو توهان کي گهڻا ئي ملندا.”
“سچي ڳالهه ٻڌايانوَ مون کي توهان تي رشڪ ٿيڻ لڳو آهي.”
“ائين ڇو چئي رهيا آهيو؟”
“توهين بلڪل آزاد آهيو ۽ اسان کي ڏسو زنجيرن ۾ جڪڙيل.”
هاڻي روهت کل روڪي نه ٿو سگهي”جناب سنڀاليو ڪٿي اوهان جي پتني نه ٻڌي وٺي.”
“پتني هتي موجود ناهي تڏهن ته کلي طرح سان ڳالهائي رهيو آهيان.هوءَ هتي هجي ها ته منهنجي ڇا مجال جو اهڙي آزادي سان پي سگهان ۽ جي سگهان ۽ کلي ڳالهائي سگهان.”
“مون کي پڪ آهي تهتوهين وڌاءُ ڪري رهيا آهيو”
“اڙي توهين شادي شده ڪونه آهيو ان ڪري توهان کي پتو ئي ڪونهي تهويچارن پتين جو پتو ئي ڪتيل آهي.هو سڀ شاديءَ جي پهرين رات کانوٺي “جورو جا غلام” ٿي ويندا آهن.”
“توهين واقعي ڏاڍا خوش مزاج آهيو”
“اڙي مان مذاق ڪونه ڪري رهيو آهيان.مان گنڀير آهيان.هن پارٽيءَ ۾ ايل ڪنهن به شادي شده مرد کان پڇي ڏسو منهنجي ڳالهه جي تصديق اوهان کي ملي ويندي.
هو روهت جو هٿ پڪڙي اڳيان وڌي ٿو.
هڪڙو شخص هن سان ڳالهائڻ شروع ڪريٿو ۽ روهت وري پنهنجي ڀرواري هڪ ٻئي شخص سان ڳالهائڻ ۾ محو ٿي وڃي ٿو.پارٽي چڱي متل هئي ۽ جام ماڻهو هڪ ٻئي سان ڳالهائي رهيا هئا.
“مسٽر ڪپل ورما ،ڪيتري عرصي بعد ملاقات ٿي آهي. سڀ خيريت آهي نه؟”
“ها بلڪل سڀ ٺيڪ آهي توهين ٻڌايو مسٽر بئنر جي؟”
“مسز ڪپل ڏسڻ ۾ نه ٿي اچي؟”
“هوءَ USA ويئي آهي تڏهن ته مان انجاءِ ڪري رهيو آهيان”
تيسيتائين روهت اڳيان وڌي ويو هو.
ان وقت هڪ ٻئي شخص اچي مسٽر بئنر جي سان ڳالهائڻ شروع ڪيو.
“توهان ۾ هڪ ڪم اٿم”
“ها ها چئو مسٽر ڊيسائي ڪپل ورما جي پارٽيءَ ۾ اسان خوب انجاءِ ڪيو.هرشيءِ ٽاپ ڪوالٽيءَ جي هئي.اهو ٻڌايو ته امپورٽڊ وسڪي اوهين ڪٿان خريد ڪندا آهيو؟”
“توهان جو مطلب بلئڪ ليبل وسڪيءَ سان آهي.”
“ها ها اها يا ان کان به بهتر”
“هڪ شخص آهي جنهن کان مان ولايتي سمگلڊ شيون خريد ڪندو آهيان.هڪ مزي جي ڳالهه ٻڌايانو اهو ساڳيو شخص ڇوڪريون به سپلاءِ ڪندو آهي”
وات تي آڱر رکي”هُش هُش ذرا ڌيري سان ڳالهايو.منهنجي وائيف هتي ئي ڪٿي آهياها ٻڌي نه وٺي”
کلندي ڀڻڪي “ڀائي اسين سڀ ساڳئي ٻيڙي ۾ سفر ڪري رهيا آهيون سڀني جي ساڳي حالت آهي”
“مهرباني ڪري ان ماڻهو جو فون نمبر ڏيئي ڇڏيو”
ها ها ڇو نه ....پر ٿورو ترسو..اهو شخص هن پارٽيءَ ۾ ئي موجود آهي.”
“سچ هو ڪٿي آهي؟ائين ته منهنجو ڪم سولو ٿي پوندو”
“هو ڏسو پريان گري سوٽ ۾ ٽال ۽ هئنڊسم ينگ مئن ! اهو ئي شخص آهي جيڪو wine & women سپلاءِ ڪندو آهي پر اها ڳالهه ڳجهي رکڻي آهي بلڪل بند دائري ۾ صرف اسان جي وچ ۾”
ڪپلڏانهن نهاريندي “مسٽر ڪپل توهين به ذرا احتياط کان ڪم وٺجو؟”
“توهين ڪا چنتا نه ڪريو”
ڪپل ڊيسائي جي آڱر جي نشانيءَ جي پٺيان نظر ڊوڙائي ٿو ۽ هن کان ڇرڪ نڪري ٿو وڃي ڇو ته هو روهت سپيءَ ڏانهن اشارو ڪري رهيو هو.
“توهان جو اشارو روهت سپيءَ ڏانهن آهي نه جيڪو ٿوري دير اڳ مون سان ڳالهائي رهيو هو”هو ڊيسائي کان پڇيو
“ها ها اهوئي مسٽر سپي آهي”
“پر سپي ته امپورٽ ۽ ايڪسپورٽ جوڌنڌو ڪندو آهي مون کي اڃا هاڻي ٻڌايائين”
ڊيسائي ٽهڪ ڏيڻ لڳو”اڙي يار امپورٽ ايڪسپورٽ اهو ئي ٿيو ته هتي جو مال هتي ۽ هُتي جو مال هِتي”
“او نو! شراب ۽ ڇوڪريون ....۽ هيءُ ڀڳت ....روهت سپي”