پچاري پنوهارن کي ڏنم رات روئي
چڪيا چهڪ اندر جا سُڻن سور سڀوئي
سڪڻ مون سوئي جو هو هيڪاندو اڳ ۾
اُسيا جي عميق سي گهر نه موٽيا گهاتئا
موڙي مڳن مڪڙا رميا مون رفيق
ڪنين نه سُيم ڪيڪ ته ماگر ڪيئن مڙيا
ماڳر ڪيئن ميڙيا هتان جي ويا هوءِ
بر ۽ بحر مان اچي بانڪن بوءِ
جاني ڇڏي جوءِ ويا واڪيندا ويري
ويڙها وسنداءِ سدا ساجن سٻاجهڙا
ڏينهن ئون ڏان ڏهاڙي مليو ملنداءِ
هميشه هونداءِ سهج سامهان سپرين