ڪَهه ڪبوتر ڪوڏيان تون عرض کڻي اي،
جهڄيو جهران کي جهوپڙن ڪوٽن ناهي ڪيءُ
حال منهنجو هيءُ اورج نيئي ادب سين
ڪَهه ڪبوتر ڪوڏيان تون خاصو خط کڻي
هت بند باندي ڪئي آهيان همير هڻي
اوهين تان ڌنار ڌڻي آهيو مون اڙيءَ جا
اوکي تڙا اوپريون گهوريو سر گهڙن
وڃيو محب مڙن تانگهه ڄاڻي تار کي
لاهيارن جا لئي پوکي سا پرين جي
راوت رنبو نار ناڙي هميشه هئي
پر سيراب نه سُئي پرين ري پوک جي