ڇُهيو مَ ڇن موتئي مکڙي ماليا
ٻهڪندو رک پار کي ڪڍي ڪچرو ڪن
پڻ گهڻيون ڳن شاخون اُن شجر جون
انگارا اُسريا گلن ڇڏي گوءِ
تنها پو توءِ چونڊي مون چاهه ڪيو
سڄڻ آئي سک ٿيا ڇڏي ڏکن ڏڍ
آءُ ڪيئن ڪنهن جي ڪڍ پلئه ڇڏيان پرين جو
سڄڻ آئي سک ٿيا ڏک ڀڳا ڏور
هوتن جي حضور جيڪر اگهامي سسئي
سڄڻ آئي سک ٿيا ڏکن ڇڏيو ڏيل
ساجن سان سِيل، شل پري مون پرت جو