اڄ ته اوري آءُ ڪا سڌ سڻايانءِ سور جي
سوا تنهنجي سپرين مون ساڻ ناهي ساءُ
نڪو لوڪ لڳاءُ جيڪا سا سڪ سڄڻين
چڪيو چڪن چاڪ آهي اوسيئڙو ارواح کي
جا هوتن جي هيراڪ تنهن ساءُ نه ايندو سرتئين
مارن سندو مذڪور اوريان ڪنهن سان اديون
سدا رهيا ساڻ مون دم نه هڪڙو دُور
وري ٿيا وهلور ڏيئي دلاسا دُور ٿيا
ڏٺي ڏينهن ٿيام پنهون نيائون پاڻ سين
سڪان سهڃان سرتيون پلئه پور پيام
جي وساري ويام آئون نه اُڪنڍي اُن ري