طمع لوڀ لالچ پڙهيا حريصن پنا
هزارين هوس ۾، ٿيا عام آڏو ڪنا
اُهي اصل نه پُنا محبت سندي ماڳ ڏي
جي ها قول ڪيام سي مون نه پاريا
سوين سال سوال ٿيا اتوبي ٻول
امڙ وانگي هنجهه لئه ڪر ٽڪر ٽٽول
ڳجهي ڳالهه ڳول ته ملين ماروئڙن کي
تون آهين تون هوندين تون هي تون يا ربّ
باقي نه بچي توري ڳُجهه اندر ڪو ڳڀ
عاجز ملائي محب لڪ لنگهائج لطف سان
ڪين آهين ڪين هوندين ڪين تنهنجا ڪم
گهڙي هوندين وري ويندين ڇڏي هي ڇم
پرچائي پرين کي دم ۾ ڏئي دم
ناه ٿي نم عاجز تون عجز سان