منهنجا پرين جان جگر ايڏو ته ايئن پاسو نه ڪر
دل ٿي چوي آغوش ۾ منهنجي هجين شام و سحر
هِتڙي هُتي ڊوڙان ڊڪان ليکن نه مان تو کي لهان
تنهنجو پڇان هر راه بر
داتا اچي درتو ڌڻي هر هر چيم مٺڙا کڻي
مولا ڏي مون کي هم سفر
تنهنجو ٻڌان جائي جتي پل ۾ اچيو پهچان اُتي
ليکين نه ٿيو تو ڏي قدر
مان جو ڏسان تنهنجو دهن مهڪيو پوي دل جو صحن
خود کان بنائي بيخبر
سهڻي سڄڻ خاطر خدن ڄاڻي ڪيا مون ڀي جتن
شل محب تي ٿئي ڪو اثر