اڄ دنيا ۾ دوست توڙي ڀاءُ نه پنهنجو ڀاءُ آ
ٿيو سحر ڀي بيسوادو ڪو رهيو ناساءُ آ
ڇا جي الفت ساٿ صحبت راس رغبت آ ڪٿي
اي عزيزن يا يزيدن ڪاڻ گهرو گهاءُ آ
هاڻ ڪنهن کي داغ دلڙي مان ڏيکاريندو وتان
پاڻ تان روئندو وتان ڇو پيار واريندو وتان
مون چيو تو ڪين سمجهو ڪير ڪنهن جو آ هِتي
تو ڪيئي پر مان به تو سان آب هاريندو وتان
حال دل يار کي ٻڌائي نٿو سگهان
جي هو پڇي ته پو وري لڪائي نٿو سگهان
هر هر چوان ٿو هن دفعي ظاهر ڪندس ذرو ذرو
ڇا ڪجي سوز سخن سڻائي نٿو سگهان