هن يار بيوفا کان، آ هاڻ بس اسان جي
ملبو نه هاڻ اُن سان ڇڪتاڻ بس اسان جي
ارمان پو به تنهنجو سک سان سمهڻ نه ڏيندو
دل زار زار روئندي پر پاڻ بس اسان جي
ڪو حال زار دل جو اُن سان وري نه ونڊيو
سڪ سوز ۾ اجائي واکاڻ بس اسان جي
مغموم ڏاڍو ماڻهن هر پل ڪيو آ دل کي
ڇا مان چوان خدن کي ڇاڪاڻ بس اسان جي