اڃا پيو ٻري من، وساڻو ته ناهي
ڪڏهن پيار ٿيندو، پراڻو ته ناهي
پلي دل ڇڏي تو ڇو آهي اسان کان
ڪٿي من ڪو تنهنجو وڪاڻو ته ناهي
سڀن سان ملي ٿو ملهائين تون خوشيون
اسان لئه اندر تو اُٻاڻو ته ناهي
ڏنا روز دل کي مون ڏکندي دلاسا
اِجهو يار ايندو اياڻو ته ناهي
ڪري بس بنهه تون ڇو ويهي رهيو آن
اڏيو تو ڪو ايڏهن اڏاڻو ته ناهي
اچو درد پنهنجو ٿو هر ڪو سڻائي
نٿو هو سڻائي سياڻو ته ناهي
خدن محب ماڻهو ملن ٿا هزارين
مگر روح تن سان ريجهاڻو ته ناهي