دانهن ڪنهن کي ڏجي بيوفا يار جي
ڪرب جي طِرب جي جيت جي هار جي
هاڻ دل يار جي ٿي پرائي لڳي
ڪاڻ ڪنهن جي سڄڻ ڇو ٿي مون کي ٺڳي
آ هي دلڙي رهي ڪنهن نه ڪم ڪار جي
يار ٻڌ ڇو ڀلا مون مڃي آڻ هئي
يار تنهنجي ڪري پاڻ سان پاڻ ڪئي
ڳالهه ڪهڙي ڪجي اهڙي لاچار جي
زندگي دل لڳي جو نالو آ خدن
آهي دل کي ته گهائي ڇڏيو گلبدن
سهپ ڪانهي رهي هاڻ هڪ وار جي
*