ماٺو ڪج متان، اندر ٻارڻ عشق جو
ڀلي ڀڙڪي باهڙي هوتن جي هٿان
موٽي تو مٿان، وسندا مينهن مٺاڻ جا
سولي چاڙه سڙرو، گهاٽي واڌي گهور
نه تڪ نه طور (تور) اتي اڻ مَيو آڪسير آ
نڪي اکر عشق جو نڪي نينهن نقطو
پرينءَ سين پختو، شل پيڇڙو لهه اچي
ڪندين خرچ خاضع چڱو توکي چوندا
نظر جيئن ئي ايندين منجهان نوڙت نمندا
جي حال ٿي ويو هيڻو ته ٻئي گس کان رَمندا
خدن تو کان لڪندا لڪڻ تن نه جڳائي ڪو