هميشه هجي تو بقا اي ببالا
ڏسي ڏيل تنهنجو جيئن ٿا جيالا
خدا توکي خلقي ڪيو راس ڪيڏو
بدن ڀي بلا جو اڏوات به عاليٰ
سراسر سهن ٿا عجب چشم ابرو
ڊگها پلڪ پيڪان نه نرتئون نرالا
نمي نوڪ نڪڙو چَتون چهنب ڀايان
ڪيو ناز نٿ ڀي لڏي ساڻ لالا
ڏٺم ڏند موتي چپن کي چوان ڇا
صدف جي سراسر ڪو دردان دوبالا
ڪنن ڪور ڪاني ڳتي آهي ڳهڙن
جچن جام جهومڪ وڻن خوب والا
ڪري زلف زهري ڏنو آب داڻو
هلن ڪين هاڻي نڙي کان نوالا
حلق هار پائي يا ڪٺمال ڪائي
وٺن زيب زيور ڇا جانب جمالا
ڀلي ٻانهه ٻُرسان ٻٽو جوڙ ٻانهين
ڪيان مان بيان ڇا هجن ڪي حوالا
مِٺي خوبروءِ جو پسينو به خوشبوءِ
نٿو مشڪ عنبر ملي تنهن مثالا
سراپا تون سهڻو بنا عيب آهين
صفت صاف سهڻي تي لکجن مقالا
زماني ۾ دلدار نه ٻيو ڪو ڏٺو مون
کسي دل جو خاضع ۽ ڏي طاق تالا
*