پھريون پنو
مُنهن موڙِي ڇڏيئي جيئري، توکي سمجهه نه ڪا آئي.
ڏکيو وقت پيو گذري، توکي سمجهه نه ڪا آئي.
هِتي هيڪل ڇڏي مون کي وڃي الڳ دنيا جوڙيئي،
رَهين مون کان سدائين پري، توکي سمجهه نه ڪا آئي.
تنهنجي ”گوهر“ کي ڳڻتيون، لهه سار اچي تنهن جي،
نه ٿو ٽهڪ تنهن کان نڪري، توکي سمجهه نه ڪا آئي.
(گوھرگل ڳورڙ)